به گزارش " ماهنامه تجارت طلایی " از گذشته تاکنون پوشاک جایگاه ویژه‌ای را بین جوامع انسانی پیدا کرده است و به نوعی به یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌ها و نیازهای بشر تبدیل شده است. اما در این میان تغییرات روزبه‌روز در صنعت مد و لباس و دسترسی آسان به وسایل ارتباط جمعی موجبات آشنایی و آگاهی مردم با این صنعت را در اقصی نقاط کشور فراهم آورده است. تجارت طلایی نیز همزمان با فرا رسیدن سال 97 که عنوان "حمایت از کالای ایرانی" را به خود اختصاص داده است تصمیم گرفت با یکی از تولیدکنندگان موفق پوشاک داخلی به آشنایی بیشتری داشته باشد. در همین راستا با جناب آقای سیامک اسکندرزاده، مدیرعامل شرکت جامین‌جامه به بحث و گفت‌وگو نشستیم که شرح کامل آن را در ادامه می‌خوانید.
لطفا یک بیوگرافی کوتاه از خود و سابقه فعالیتتان ارائه دهید و در خصوص سابقه فعالیت شرکت جامین‌جامه توضیحاتی ارائه بفرمایید.
سیامک اسکندرزاده هستم متولد 1366. رشته تحصیلی بنده مهندسی نساجی بود که در حال حاضر نیز در همین رشته در حال ادامه تحصیل هستم. آغاز فعالیت رسمی و حرفهای من در بحث پوشاک به 12 سال پیش برمی‌گردد که در شرکت‌های مختلف با عناوین مدیر بازرگانی، مدیر تولید و مدیر داخلی مشغول به کار شدم. با پیشینه خانوادگی و با علم به همه کم و کاستی‌ها و سختی‌های این صنعت برای تحصیل در این رشته وارد دانشگاه شدم و از همان ابتدای دوران تحصیل علاوه بر فعالیت‌های صنعتی در بخش‌های مختلف نساجی و پوشاک، فعالیت‌های ستادی و تشکلی در انجمن‌ها، سندیکاها، نشریات تخصصی و ... در رده‌های مختلف مدیریتی نیز داشتم و در سال‌های اخیر در حوزه تشکلی پوشاک عناوینی چون دبیر کمیته پوشاک صنعتی و کاربردی انجمن صنایع پوشاک ایران، عضو کمیسیون صنعت کارگروه ساماندهی مد و لباس، عضو شورای راهبردی تولید و فروش کارگروه ساماندهی مد و لباس را داشته‌ام.
با توجه به لزوم گذار از مدیریت سنتی به صنعتی و جهت سازماندهی مناسب‌تر در سال 1394با استفاده از تجارب به دست آمده و بهره‌مندی از کارشناسان و متخصصان تحصیلکرده جوان در رشته‌های مرتبط نساجی، مدیریت، صنایع و طراحی لباس و پارچه، با تلفیق 4 عنصر علم، تجربه، صنعت و هنر اقدام به اعمال تغییراتی در سازمان اجرایی پیشین مجموعه و تاسیس شرکت جامین‌جامه آریا (سهامی خاص) کردیم که به مدد الهی سرعت رشد خوبی را در زمینه تولید پوشاک با استفاده از تکنولوژی و علم روز و ارائه محصول با کیفیت ایرانی با قیمت مناسب داریم. شرکت جامین‌جامه دارای مجوزهای لازم از نهاد‌های مرتبط از جمله سازمان صنایع، اصناف، مرکز مالکیت معنوی و ... است. شرکت جامین‌جامه از ابتدای فعالیت خود با رسالتی که تعیین کرده بودیم (تولید و ارائه محصول با کیفیت و ممتاز) روی تمامی محصولات خود عبارت Proudly Made in Iran (با افتخار ساخت ایران) را قید کرد که خوشبختانه در سال‌های اخیر شاهد تبلیغ گسترده‌تر این عبارت هستیم.
مجموعه جامین‌جامه در چند بخش فعالیت می‌کند؟
شرکت جامین‌جامه پشتوانه فعالیت و سابقه‌ای در حدود نیم قرن دارد. در شرکت جامین‌جامه 2 فیلد کلی کاری داریم؛ یکی از آنها پوشاک عام در 2 بخش بانوان و آقایان و دیگری پوشاک فرم و صنعتی است. در پوشاک عام نام تجاری ثبت شده جامینو و در پوشاک فرم هم نام تجاری ثبت شده فرمینو را داریم. در بخش پوشاک فرم و صنعتی با شرکت‌های متعددی همچون شرکت‌های هواپیمایی، نفت، گاز، شیشه‌سازی، خودروسازی، موادغذایی، عمرانی، مجموعه‌های قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا و ... افتخار همکاری داشته‌ایم. علاوه بر آن لباس فرم اداری و لباس فرم مراکزخرید و فروشگاه‌های زنجیره‌ای نظیر هایپرمی، لباس فرم بیمارستانی، رستوران‌ها، هتل‌ها و ... را نیز تولید و ارائه می‌کنیم.
در خصوص برگزاری کارگاه‌های آموزشی که قرار بود با حضور طراحان لباس انجام شود توضیحاتی ارائه دهید و بفرمایید اکنون در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
یکی از گلایه‌های فارغ‌التحصیلان رشته طراحی لباس که معمولا در جلسات و هم‌اندیشی‌ها به آن اشاره می‌شود، عدم اطمینان صنعت به این افراد است که این گلایه‌ها چندان هم بیراه نیست، زیرا یک واحد صنفی یا صنعتی با توجه به انبوه مسائل پیش رو نمی‌تواند وقت و انرژی زیادی برای آموزش یا آزمون و خطا بگذارد و متاسفانه مسئله آموزش در شرکت‌های تجاری کشور از اهمیت پایینی برخوردار است. در تجارت نیز که بحث مالی مهم است، صاحبان کسب‌وکار برای پیشروی به دنبال راهی بدون آزمون و خطا و با ریسک پایین هستند و به همین دلیل سعی می‌کنند از افراد حرفه‌ای‌تر استفاده کنند. عدم آموزش صنعتی در دانشگاه‌ها بخصوص در مقاطع پایین نیز یکی دیگر از مشکلات است. در رشته طراحی لباس بیشترین تمرکز بر طراحی لباس شب، لباس عروس و ... برای بانوان و عمدتا به صورت شخصی‌دوزی است و در سایر رسته‌ها آموزش چندانی صورت نمی‌گیرد و عملا آموزشی در زمینه تکنولوژی دوخت و آشنایی با ماشین‌آلات دوخت در دانشگاه صورت نمی‌گیرد. این در حالی است که با توجه به صنعتی شدن تولید پوشاک و لزوم اشتغال این عزیزان در کارخانه‌های تولیدی لازم است به آموزش روش‌های تولید انبوه و قابلیت اجرای طرح در تعداد بالا نیز توجه شود. همچنین یکی از موارد بسیار مهمی که فارغ‌التحصیل هر رشته‌ای علاوه بر تخصص علمی باید به آن واقف باشد، ایجاد تقابل و ارتباط مناسب با پرسنل همکار خود در یک مجموعه و دارا بودن سیاست‌های کاری مرتبط به فعالیت خود و به نوعی آشنایی با روابط کار و قوانین کار است که متاسفانه در سیستم آموزش دانشگاهی ما جایی برای این مهم تعریف نشده است، به همین دلیل و با توجه به رسالت شرکت و در جهت پر کردن این خلا به بنیاد ملی مد و لباس پیشنهاد کرده‌ام از فضای تولید این شرکت در روزهای پایان هفته و تعطیل برای آموزش به فارغ‌التحصیلان و دانشجویان فعال و با انگیزه رشته طراحی لباس و پارچه در قالب کارگاه‌های آموزشی 2 روزه و به صورت رایگان استفاده کنیم تا به نوعی شاهد بهبود عملکرد این عزیزان و بالا بردن تجربه‌شان باشیم. هم‌اکنون پوسترهای این کارگاه‌های آموزشی تخصصی آماده شده و احتمالا از هفته اول اردیبهشت‌ماه برگزار خواهد شد که با توجه به نیاز این عزیزان به این قبیل آموزش‌ها امیدواریم شاهد استقبال خوبی باشیم.
حضور در این ورک‌شاپ‌ها چقدر برای طراحان لباس مفید واقع می‌شود و دارای چه مزایایی است؟ پیش‌بینی می‌کنید اولین مرحله از آن در چه زمانی برگزار شود؟
با توجه به خلاء صنعتی و تجربی که در فارغ‌التحصیلان این رشته مشاهده کردیم، برگزاری این‌گونه کارگاه‌ها می‌تواند موجبات پیشرفت را برای آنها فراهم کند و باعث شود این افراد نحوه کار کردن با ماشین‌آلات صنعتی را به صورت عملی یاد بگیرند و از دغدغه‌های تولید نیز آگاه شوند و در زمینه روابط کار و قوانین کار اطلاعات مفیدی به دست آورند.
ما در بحث همکاری با دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی آمادگی همکاری‌های همه‌جانبه‌ای را داریم، به عنوان مثال با مرکز تحقیقات نساجی و پوشاک دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام که دارای امکانات و تجهیزات و آزمایشگاه‌های خوبی برای رشته نساجی است، تفاهمنامه جامعی نوشته‌ایم تا بتوانیم شاهد همکاری‌های خوب با دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی باشیم و در راستای ایجاد دانشگاه‌های نسل 3 و 4، تولید و صنعت را به داخل دانشگاه وارد کنیم.
به نظر شما بزرگ‌ترین مشکلی که پیش روی طراحان لباس بویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی این رشته قرار دارد، چیست؟
فکر می‌کنم بزرگ‌ترین چالشی که پیش روی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی بویژه رشته طراحی لباس و پارچه وجود دارد، اشتغال پایدار و بازار کار است. طی سال‌های اخیر استقبال از رشته طراحی لباس و پارچه بسیار زیاد بوده و شاهد این هستیم که در تمامی شهر‌ها در دانشگاه‌ها، مجتمع‌های فنی و مراکز آموزشی بسیاری تدریس می‌شود. حال سوالی که پیش می‌آید این است که آیا هیچ گونه تحقیقی در زمینه میزان بازار کار و لزوم تربیت این حجم از دانشجویان وجود دارد یا خیر؟ چرا که متاسفانه جوانان ما پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه‌ها یه دفعات و به میزان بالایی دچار توقعات بی‌رویه می‌شوند، در حالی که به دلایل متعددی از تخصص لازم برای بهره‌گیری در صنعت و مراکز کار برخوردار نیستند و لازم است بیشتر به کسب تجربه توجه کنند. متاسفانه این موضوع در تمام رشته‌های دانشگاهی وجود دارد. به عنوان مثال فارغ‌التحصیلان نوپای رشته طراحی لباس با وجود استعداد و خلاقیت شگرفی که بعضا شاهد هستیم، از نظر میزان درآمد خودشان را با طراحان بین‌المللی و بزرگ مقایسه می‌کنند و توقع دارند در ابتدای راه حقوق دریافتی بسیار بالایی داشته باشند که این موضوع برای واحدهای تولیدی و صنعتی حل نشده است. مسئله دیگری هم که وجود دارد، تمایل چند برابری خانم‌ها نسبت به آقایان برای تحصیل در این رشته است که فرهنگ‌سازی بیشتری را جهت جذب بیشتر آقایان به این رشته‌ها طلب می‌کند. علاوه بر نکات گفته شده در مسائل آموزشی نیز تنها به لباس بانوان مانند لباس عروس، لباس شب و مانتو پرداخته می‌شود و در چارت آموزشی اصلا بحث پوشاک مردانه، کاربردی و فرم مطرح نیست. به دلایل گفته شده این دانشجویان پس از خروج از دانشگاه در زمینه بازار کار با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند و لازم است همت بیشتری کنند و صبر بیشتری در کسب تجارب داشته باشند تا بتوانند جذب مراکز بزرگ و صنعتی شوند و در مسیر رشد و شکوفایی قرار بگیرند.
از نظر شما صنعت پوشاک کشور در چه جایگاهی قرار دارد و چه عواملی از پیشروی و ارتقای این صنعت در کشور جلوگیری می‌کنند؟
صنعت پوشاک کشور زمانی حرفهای بسیاری برای گفتن داشت و در حال حاضر با وجود پتانسیل‌های بسیار زیاد در شرایط مطلوبی به سر نمی‌برد. متاسفانه در کشور ما در صنایع خصوصی مالکیت و مدیریت با هم تعریف شده و اغلب مالک شرکت یا کارخانه مدیریت آن را بر عهده دارد. متاسفانه دولت در خصوصی‌سازی صنایع بسیار ضعیف عمل کرده است و معنای خصوصی‌سازی را تنها در واژه واگذاری خلاصه کرده است، این در حالی است که در خصوصی‌سازی دولت باید نقش خود را از مجری به ناظر تبدیل کند و چه بسا نقش ناظر بسیار مهم‌تر از مجری است و در موارد خاص موظف است برخی از سوء‌مدیرت‌ها را نیز پوشش دهد. همچنین در حوزه تولید و فروش، صدور جوازهای تاسیس و پروانه‌های کسب به صورت غیراصولی و غیرکارشناسی شده و بدون وجود زیرساخت‌های لازمه و صرفا با تسهیل مراحل دریافت آنها، افرادی وارد صنایع و بخصوص پوشاک شدند که دارای تخصص و تجربه لازم نبوده و نسبت به صنعت پوشاک آگاهی کافی نداشتند. ماندگاری این افراد ناآشنا منجر شد تا دردسرهایی برای صنعت پوشاک ایجاد و نظم بازار از نظر تیراژ تولید، مدیریت قیمت، نحوه عرضه و توزیع و ... با اختلال مواجه شود. البته مشکلات و سختی‌های پیش آمده سال‌های اخیر در صنعت پوشاک سبب خواهد شد تا همان افراد از این رشته خارج شوند و سهم بازار بیشتری برای بازماندگان این طوفان‌ها باقی بماند. در مجموع برای ارتقای صنعت پوشاک کشور و باز گرداندن جایگاه واقعی آن در منطقه نیاز است تغییرات زیادی در جهت صنعتی شدن واحدهای تولیدی و به‌روز شدن واحدهای عرضه ایجاد شود. در همین راستا واحدهای کوچک با تجمیع و ایجاد واحدهای بزرگ‌تر و فعالیت تحت یک نام تجاری می‌توانند قدرتمندتر ظاهر شده و جایگاه بهتری کسب کنند. یکی از دلایل ارزش افزوده بالاتر پوشاک نسبت به نساجی نزدیک‌تر بودن این صنعت به مصرف‌کننده نهایی است که از نقاط قوت آن به شمار می‌رود، اما باید توجه داشت در سال‌های اخیر شاهد ظهور یک صنعت نزدیک‌تر به مصرف‌کننده نهایی نسبت به پوشاک، هستیم و آن صنعت مد و فشن است که متاسفانه هنوز مسئولان و بسیاری از تولیدکنندگان ما این صنعت را به رسمیت نمی‌شناسند و به آن توجه ندارند و وجود این شکاف یکی از دلایل رشد نکردن واحدها و و ایجاد فاصله با مشتری و در نتیجه از دست دادن ارزش افزوده شده است، زیرا مردم در حال حاضر با دهه‌های گذشته متفاوت بوده و با انواع برندها، مد و فشن آشنا هستند و هوشمندانه به رفع نیاز خود و خرید کالا دست می‌زنند. به طور کلی برای ارتقا و حفظ جایگاه این صنعت بسیار مهم و نجات‌بخش در شرایط کنونی اقتصادی کشور و با توجه به سرانه ایجاد اشتغال بالای آن نیاز است پوشاک در کشور ما صنعتی شود و صنعتی شدن هم مراحل مختلفی دارد که در این بحث نمی‌گنجد و نیاز به همت بیشتر مسئولان و صنعتگران ما دارد.
به نظرشما لباس فرم در فعالیت‌های تجاری چقدر می‌تواند حائز اهمیت باشد؟
یکی از موارد بسیار مهم در فعالیت‌های تجاری و صنعتی استفاده از پوشاک فرم استاندارد و مناسب است که در کشور ما نیاز به فرهنگ‌سازی بیشتری دارد. یکی از مهم‌ترین موارد در پوشاک فرم بحث انتخاب رنگ است و در این زمینه بحث روانشناسی رنگ از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به عنوان مثال یکی از شرکت خارجی حمل‌ونقل کالا رنگ قهوه‌ای پررنگ را برای لباس فرم پرسنل و کامیون‌های شرکت انتخاب کرده است و با معنای روانی این رنگ، منتقل‌کننده حس اعتماد به فردی است که این شرکت را برای ارسال کالای خود به مقصد مورد نظر انتخاب کرده است. رنگ‌ها در واقع قدرت اسرارآمیزی برای تهییج افراد به خرید کردن دارند. رنگ‌ها با این قدرت اسرارآمیز خود حتی افرادی که به شدت خواهان انتخابات کاملا منطقی هستند را به زانو در می‌آورند. درصد زیادی از مشتریان باید با رنگ انتخاب شده از سوی شرکت ارتباط برقرار کنند، زیرا روانشناسی رنگ‌ها ارسال کننده پیام‌هایی به مخاطب هستند. جدا از آن پوشیدن لباس فرم در محل کار، این پیام را به مخاطب منتقل می‌کند که "من یک فرد حرفهای و آموزش‌دیده هستم، می‌توانی به من اعتماد کنی". نکته دیگر این‌که مشخص نیست کارمندان چه زمانی با مشتری یا ارباب رجوع ملاقات دارند، به همین دلیل باید همیشه آماده باشند. برای ایجاد حس تفاوت بین روزهای تعطیل و روزهای کاری نیز بهتر است کارمندان از لباس فرم رسمی استفاده کنند. در کل نوع پوشاک انتخابی و نوع رنگ استفاده شده در لباس کار منتقل‌کننده حس اعتماد، نزدیکی، اطمینان و آراستگی به مخاطب است و استفاده از لباس فرم علاوه بر مسائل بهداشتی و حتی امنیتی و حفاظتی در ایجاد حس تعهد، همبستگی، غرور و صرفه‌جویی در وقت و هزینه در بین کارمندان نیز کمک‌کننده است و ترفیع درجه شرکت را در پی دارد. از جنبه تبلیغاتی نیز پوشاک فرم به عنوان یک بیلبورد متحرک می‌تواند ایفای نقش کند و شرکت‌ها از این پتانسیل به صورت رایگان بهره‌مند می‌شوند.
لباس فرم و بخصوص لباس کار صنعتی در اغلب کشورها از اهمیت بالایی برخوردار است و با توجه به نوع فعالیت هر صنعت و هر شغل لباس تخصصی آن طراحی و تولید می‌شود. این درحالی است که در ایران اکثر پارچه‌های لباس کار از یک جنس بوده که فاقد الیاف طبیعی هستند و استفاده از آنها در تمام صنایع هم مشاهده می‌شود. متاسفانه در صنعت خودروسازی، شیشه‌سازی، سردخانه و ... با وجود تفاوت‌های بسیار در نوع فعالیت بدنی از یک جنس مشترک پارچه برای تهیه لباس کار استفاده می‌شود که خطرات بسیاری را بسته به محیط و شرایط کار برای کارگران به همراه دارد. هر صنعت و شغل اداری با توجه به شرایط کاری نیاز به لباس مخصوص به خود دارد و نیازمند استفاده از پارچه‌های تخصصی و همت بیشتر طراحان لباس در طراحی‌های اختصاصی، راحت و زیبا با توجه به نوع فعالیت و با استفاده از علوم ارگونومی برای صنایع و شغل‌های مختلف است.
پوشاک فرمی که توسط شرکت جامین‌جامه تولید و عرضه می‌شوند از چه زیرمجموعه‌هایی تشکیل شده‌اند؟
بخش پوشاک فرم شرکت جامین‌جامه که با نام تجاری فرمینو به تولید و ارائه محصول می‌پردازد دارای زیرمجموعه‌های متعددی همچون پوشاک فرم اداری برای آقایان و بانوان، پوشاک فرم مشاغل صنعتی، پوشاک فرم بیمارستانی و مراکز درمانی، پوشاک فرم آموزشی و مدارس، پوشاک فرم مشاغل نظامی و انتظامی، پوشاک فرم هتلداری و رستورانی و پوشاک تبلیغاتی است.
حدود قیمت کارهای شما چقدر است و مخاطبان شما معمولا چه رده سنی از جامعه را تشکیل می‌دهند؟
در حوزه پوشاک عام و همچنین پوشاک فرم به دلیل تنوع بالای محصولات بازه قیمتی بزرگی وجود دارد و کارشناسان ما با استفاده از قواعد و نرم‌افزارهای مربوط به آنالیز قیمت‌ها و تعیین بهای تمام شده با سودی متعارف کالای مورد نظر را عرضه می‌کنند و هیچ‌گاه کیفیت را فدای قیمت نکرده‌اند. در بحث هزینه‌ای پوشاک فرم تنش‌های بسیاری داریم که میزان آن در لباس کار صنعتی بیشتر است، زیرا برخی واحدهای تولیدی به اصطلاح زیرزمینی اقدام به تولید و عرضه لباس کار و پوشاک فرمی می‌کنند که فاقد هرگونه کیفیت و استاندارد پارچه‌ای، طرحی و دوخت است و صرفا چیزی شبیه به یک لباس کار یا لباس فرم است، بنابراین قیمت‌های ارائه شده توسط این واحدها پایین‌تر از قیمت یک کالای استاندارد است و متاسفانه از طریق روابط وارد بسیاری از مناقصات شده و در روند فروش اختلال ایجاد می‌کنند. با توجه به گستره فعالیت ما در بخش پوشاک فرم که با نام تجاری فرمینو ارائه می‌شود، مخاطبان ما از سنین خردسالی (6سالگی و پیش‌دبستانی) تا بزرگسالی برای تهیه لباس فرم، پوشاک کار هستند و در بخش پوشاک عام که محصولات ما با نام تجاری جامینو عرضه می‌شود در حال حاضر مخاطبان بزرگسال را دارا هستند.
آیا شرکت جامین‌جامه با این سابقه فعالیتی عملکرد موفقی داشته است؟ رمز این موفقیت چیست؟
معمولا قضاوت در مورد موفقیت یک مجموعه باید توسط افراد خارج از مجموعه و بخصوص مشتریان صورت گیرد، اما از نظر بنده، شرکت جامین‌جامه با توجه به عمر کوتاه خود، به لطف الهی دارای کارنامه قابل قبولی است. در جهت رشد بیشتر فعالیت‌هایی را در حوزه‌های مارکتینگ و برندینگ آغاز کردیم و سعی ما بر این است تا به خوبی کیفیت و قیمت را به همراه نحوه مطلوب ارائه و عرضه به مشتریان و همچنین خدمات پس از فروش، مدیریت کنیم و اگر به موفقیت‌هایی دست پیدا کردیم در وهله اول به مدد الهی و پس از آن به دلیل صداقت و راستی و پاکی در کار چه در داخل مجموعه و چه در روابط با مشتریان و حاصل اعتماد به نیروی با استعداد جوان و کار تیمی بوده است. البته ما همیشه نیاز به ایجاد بهبود در مجموعه داریم، چرا که مردم خوب سرزمینمان ایران لایق بهترین‌ها هستند.
لطفا کمی در مورد عملکرد انجمن صنایع پوشاک از زمان آغاز به کار، توضیح دهید.
انجمن‌ها نقش پررنگی در صنایع در دنیا دارند، چرا که باعث وحدت و یکپارچگی واحدها می‌شوند. در ایران نیز به تازگی انجمن‌ها و سندیکاها نقش موثرتری در اتخاذ سیاست‌های کلان کشور پیدا کرده‌اند. البته قدرت انجمن‌ها در درجه اول به حمایت و وحدت اعضای آن و پس از آن به قدرت موسسان و هیات‌مدیره انتخاب شده برمی‌گردد. انجمن صنایع پوشاک ایران با توجه به احساس نیاز واحدهای پوشاک و با زحمات و حمایت‌های بی‌دریغ بزرگان این صنعت از جمله آقایان هاکوپیان، رهبری، رضاییان و ... تشکیل شد و اساسنامه‌اش مورد تایید وزارت رفاه، کار و امور اجتماعی قرار گرفت و در مدت کوتاه تاسیس خود به عنوان تنها سندیکای تخصصی پوشاک کشور اقدامات اساسی بسیاری انجام داده است که از طریق دبیرخانه این انجمن قابل ارائه هستند. البته یکی از انتقاداتی که به فعالیت‌های انجمن وارد است عدم پوشش‌دهی مناسب نیازهای همه اعضا با توجه به گستره فعالیت آنها است، به این معنا که واحدهای بزرگ نیازهای متفاوتی نسبت به واحدهای کوچک دارند و باید به تمام این نیازها توجه شود، در حالی که انجمن بیشتر بر واحدهای بزرگ تمرکز کرده است و سیاست‌گذاری‌ها بیشتر برای این واحدها هستند.
به عنوان یک فعال صنعت پوشاک چه پیشنهادی برای افراد علاقه‌مند به فعالیت در این عرصه دارید؟
در درجه اول امید و پشتکار و سختکوشی با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی کشور و مطالعه و تدوین نقشه راه مناسب با توجه به شرایط محلی و منطقه‌ای لازمه شروع به کار است. اگر صداقت در کار بالاترین سیاست محسوب شود در کوتاه‌مدت نتایج مطلوبی را شاهد خواهیم بود. با داشتن روحیه تیمی مناسب قبل از شروع کار و استفاده از یک تیم معتمد و متخصص، مسیر رشد بهتری طی خواهد شد، چرا که مدیریت یک واحد پوشاک با توجه به ابعاد بسیار گسترده آن از جمله فرهنگ و هنر و تجارت و صنعت، به تنهایی امکانپذیر نیست. در نحوه ارائه محصولات نیازمند فعالیت بیشتر در حوزه بسته‌بندی هستیم. ورود علمی به حوزه خرده‌فروشی و عرضه مستقیم محصولات و حذف واسطه‌ها نیز گام موثری برای کسب ارزش‌افزوده و رشد بیشتر خواهد بود.
در پایان این مصاحبه اگر نکته‌ای به عنوان سخن آخر در نظر دارید، بفرمایید.
با توجه به تخصص و مخاطبان ماهنامه وزین تجارت طلایی که با مدیریت خوب جناب مهندس شاهرخ کشاورز عزیز جایگاه بسیار والایی در میان مخاطبان خودش پیدا کرده این مورد را عرض می‌کنم که بسیاری از مراکزخرید برای افزایش تعداد مخاطبان از برندهای خارجی استفاده می‌کنند و بعضا بی‌مهری‌هایی را در مورد برندهای داخلی اعمال می‌کنند و حتی از برندهای خارجی اجاره‌های به مراتب پایین‌تری نسبت به برندهای داخلی می‌گیرند و شاهدیم که این برندهای خارجی تفاوت قیمتی زیادی در ارائه محصولات در داخل کشور نسبت به فروشگاه‌هایشان در خارج از کشور با وجود همه هزینه‌های وارداتی و گمرکی دارند. انتظار برندهای داخلی نوپا از مراکزخرید، ارائه فضای فروش خوب و مناسب به آنها با حداقل قیمت است، چرا که بالا بودن اجاره‌بها یا قیمت فروش فضاهای تجاری موجب بالا رفتن شدید قیمت فروش محصول به مشتری شده و با توجه به سطح معیشت جامعه موجب افت فروش و کاهش قدرت رقابت تولیدکنندگان خوب داخلی خواهد شد و عاملی برای رشد نکردن آنها به حساب می‌آید، بنابراین انتظار اکید بنده از این عزیزان این است که از تولیدات با کیفیت داخلی حمایت کنند تا آنها بتوانند به طور مستقیم کالای خود را به مصرف‌کننده ارائه دهند. ایجاد تعادل در قیمت اجاره برای مغازه‌دار‌ها نیز یکی از بایدهایی است که هم به سود تولیدکننده و هم به سود مصرف‌کننده است.
در پایان از مسئولان ماهنامه موفق تجارت طلایی که همواره از برندهای موفق داخلی حمایت کرده‌اند، نهایت سپاس را دارم.
