وضعیت پوشاک ایرانی در بازار
برخی از طراحان و تولید کنندگان لباس ایرانی برای اینکه در این آشفته بازار، از لبه پرتگاه ورشکستگی سقوط نکنند، کالاهایشان را به ترکیه می‌فرستادند و با بِرند ترکیه‌ای مجدد به ایران وارد می‌کردند.
یکی از دغدغه‌هایی که در چهار، پنج سال اخیر بیش از پیش مطرح شده است، موضوع ضعف در طراحی، تولید و اقبال کم نسبت به پوشاک ایرانی در جامعه است. با وجود مصرف بالای پوشاک در ایران، شاهد اقبال پوشاک ترکی و چینی بیش از پوشاک ایرانی در بازار بوده ایم. حتی بسیاری از پوشاکی که ترک نبودند، به اسم ترک در بازار فروخته می‌شدند.
برخی از طراحان و تولید کنندگان لباس ایرانی برای اینکه در این آشفته بازار، از لبه پرتگاه ورشکستگی سقوط نکنند، کالاهایشان را به ترکیه می‌فرستادند و با بِرند ترکیه‌ای مجدد به ایران وارد می‌کردند. به این ترتیب نه تنها کمکی به البسه ایرانی نمی‌شد، بلکه اتفاقات به شکلی رقم می‌خورد که تیشه به ریشه لباس ایرانی از طراحی تا تولید می زد.
در یک گزارش میدانی با مردم میتوان به این قضیه پی برد که اقبال به تولیدات مد و لباس بسیار کمرنگ است و برخی از مردم معتقدند آنطور که باید شاهد این گونه تولیدات در بازار فروش نیستند و تنها می‌توانند کالایی را بخرند که کیفیت پایینی دارد چراکه در صورت وجود این پوشاک باید هزینه‌ای بالا برای خرید آن اختصاص دهند.
این موضوع را با غزاله بهمنی، طراح و تولید کننده لباس در میان گذاشتیم. این فعال عرصه مد و لباس، حرکت این حوزه را در چند سال اخیر را به جلو دانست و وضعیت لباس ایرانی در بازار را وضعیت بهبود یافته عنوان کرد.
وی گفت: اینکه برخی می‌گویند به کلی به البسه و پوشاک ایرانی توجه نمی‌شود، نظریه درستی نیست. ما در چند سال اخیر پیشرفت‌های چشمگیری داشتیم و در بازار سری در سر‌ها درآوردیم. اتفاقاتی چون، تجدید نظر تولید کنندگان درباره ایده طراحی، برگزاری چندین جشنواره مد و لباس و غیره انگیزه در طراحان لباس ایجاد کرده است.
این کارشناس حوزه مد و لباس درباره توجه به طرح‌های ایرانی اظهار کرد: تولیدکنندگان بیش از پیش به طرح‌های طراحان ایرانی روی آورده اند. طرح‌های ایرانی اسلامی در جشنواره مد و لباس فجر، بار‌ها و بار‌ها عرضه شدند. اگر طراح‌های ایرانی بخواهند، کارهایشان صاحب هویت شوند و بیش از گذشته به مرحله تولید برسند، باید به خود باوری برسند. علاوه بر این باید جشنواره مد و لباس از این بخش حمایت کند. خوشبختانه این اتفاق در سال‌های اخیر افتاده و بسیاری از طراحان در جشنواره مد و لباس فجر با طرح‌ها آشنا شدند و آن‌ها را برای تولید، خریداری کردند.بهمنی اضافه کرد: تمامی اتفاقات برای تولید پوشاک ایرانی باید پله پله رخ دهد. باید آرام آرام دست کسانی که از آشوب بازار استفاده می‌کنند و اجناس قلابی عرضه می‌کنند را کوتاه کنیم. درست است که ما روند خوبی نسبت به گذشته داریم، اما تولیدات ما همچنان بسیار کم است. ما هنوز در حوزه پارچه و نساجی نتوانستیم مواد اولیه را به اندازه نیاز و با کیفیت بالا تولید کنیم. باید نساجی ما پیشرفت کند که بتوانیم تولیدات با کیفیت و با کمیت زیاد داشته باشیم. هرچه نخ پارچه قوی تولید شده باشد، تولید لباس بهتر خواهد بود.داور هشتمین جشنواره مد و لباس فجر افزود: پس از موضوع پارچه و تامین مواد اولیه، باید طراحان از خلاقیت خود نهایت استفاده را بکنند. تولید کنندگان باید دست از طراح‌های مقبول خارجی بردارند و به طراحان خوش ذوق ایرانی، روی خوش نشان دهند. تا چند سال پیش، مزون‌های ما چمدانی بودند که از ترکیه می‌آمدند.
حمید قبادی مدیر کارگروه ساماندهی مد و لباس و ریاست هشتمین جشنواره مد و لباس فجر هم در این باره گفت: جشنواره‌ها در کنار سایر اهدافشان با هدف الگو سازی و کاربردی شدن آثار برگزار می‌شود. جشنواره برای جریان سازی، مد سازی و نمونه سازی بر مبنای فرهنگ و هنر ایرانی است. ممکن است آثار تولید انبوه نشود، اما با الهام از این فرهنگ می‌تواند به تولید برسد. ۶۰ اثر بلافاصله و ۱۵۰ اثر تا چند ماه آینده در این دوره جشنواره مد و لباس به تولید انبوه می‌رسد.
وی افزود: البته سلیقه مردم برای بازار پوشاک اهمیت دارد. ساختار مد و لباس الزام آور نیست. طراح‌ها الگو‌های پیشنهادی را می‌آورند کار می‌کنند و پیشنهاد می‌کنند. بازار پوشاک تلاش هنرمندان عرصه طراحی را بیش از این می‌طلبد. ما در جشنواره باید به ظرفیت‌های داخلی توجه کنیم. اهمیت دادن به ظرفیت پوشاک ایرانی موضوعی است که این روز‌ها بیشتر به چشم می‌آید و به خصوص رسانه‌ها تلاش فراوانی برای بهتر شدن آن انجام می‌دهند.
مدیر کارگروه ساماندهی مد و لباس درباره اهمیت جشنواره به موضوع پوشاک ایرانی گفت: برای نخستین بار یک کار پژوهشی گسترده برای یک مفهوم ایرانی به نام نقش مَکران و اهمیت این منطقه از کشور در حوزه پوشاک صورت گرفت. بسیاری از هنرمندان منابع اطلاعات جهت تحقیقات خود را از این منطقه تامین کردند. منابع زیادی مورد بررسی گرفت. این دوره علاوه بر زیبایی در جنبه‌های کاربردی پیشرفت چشمگیری داشت. ما در بخش کیف و کفش شاهد تولیدات گسترده بودیم که برای اولین بار تولید و به بازار انبوه رسید.
