پس از فراگیری گسترده استفاده از خدمات اینترنت در اواخر قرن بیستم در آمریکا، بسیاری از سرمایهگذاران و کارآفرینان بهسمت استفاده از این موقعیت جذب شدند و در این راستا در سال ۱۹۹۸ مکس لوچین و پیتر تیل، استارتاپی مالی به نام «کانفینیتی» را راهاندازی کردند.
این استارتاپ بهنوعی واسطه میان خریدار و فروشنده و بانک بود.تا آن زمان، اگر کسی تمایل داشت از سایتهای خردهفروشی مانند ebay خرید کند، باید چک پرداخت را با پست برای فروشنده ارسال میکرد. درنتیجه، زمان لازم برای دریافت محصول و پرداخت وجه بهشدت افزایش پیدا میکرد. کانفینیتی توانست راهحلی برای این مشکل ارائه کند و به رشد درخورتوجهی در همان سالهای ابتدایی دست یابد. مشاغل کوچک و تاجران آنلاین و مصرفکنندگان بهسرعت جذب سیستم شدند و پرداختها شروع شد. این شرکت در همان 3 سال ابتدایی خود توانست 3 میلیارد دلار پرداخت از 10.2 میلیون مصرفکننده را ثبت کند.
شروع موفق
در نوامبر ۱۹۹۹، ایلان ماسک بههمراه جمعی دیگر از نوابغ برنامهنویسی، سایت X.com را ایجاد کردند. عمده تمرکز ماسک و همکارانش روی سرعت تراکنشها و تسویهحسابها بود. همچنین، آنها سیستمی طراحی کرده بودند تا افراد تازهعضوشده در وبسایت مبلغ ۲۰ دلار و افراد معرفیکننده وبسایت به دیگران، مبلغ ۱۰ دلار دریافت کنند.
X.com توانست در مدت بسیار کوتاهی به موفقیت چشمگیری دست پیدا کند اما همچنان مشکل اصلی پابرجا بود؛ مردم نمیتوانستند بهراحتی به این وبسایت اعتماد کنند؛ خصوصا بعد از رسواییهایی که برای این شرکت درزمینه نقلوانتقالات مشکوک و امنیت حسابها پیش آمد. درنهایت، ایلان ماسک تصمیم گرفت X.com با استارتاپ کانفینیتی ادغام شود و تمرکزشان را بهجای رقابت، روی بهبود عملکرد بگذارند.
ظهور پیپال
در اکتبر ۲۰۰۰ و پس از مذاکرات فشرده درنهایت دو استارتاپ با یکدیگر ادغام شدند و برای بازسازی برند، نام «پیپال» را برای شرکت جدید انتخاب کردند. «پیپال» تقریبا تمام خدماتی که هر 2 استارتاپ ارائه میکردند، با کیفیتی بهمراتب بهتر به مشتریان میداد. ازاینرو، حتی زمانی که مدیران پیپال حق عضویت ۵ و ۱۰ و حتی ۲۰ دلاری دریافت کردند، مشتریان با کمال میل این حق عضویت را میپرداختند. استقبال از پیپال بهحدی بود که در ماههای ابتدایی، رشد روزانه ۱۰ درصدی را در افزایش کاربران رقم زدند و تعداد کاربران پیپال از مارس ۲۰۰۰ تا تابستان همان سال، از یکمیلیون به 5 میلیون نفر رسید.
سال ۲۰۰۲، پی پال در بورس «نزدک» عرضه شد. در عرضه اولیه این شرکت، قیمت هر سهم ۱۳ دلار تعیین شده بود؛ با اینحال در همان سال، ارزش «پیپال» بیش از ۵۰ درصد افزایش پیدا کرد. این رشد باعث شگفتی بسیاری از تحلیلگران شد و چشم جهان را بهسمت این استارتاپ تازهکار خیره کرد.
روزهای درخشان
رشد خیرهکننده پی پال بسیاری از شرکتهای بزرگ را به سمت همکاری با این برند پیش برد. دراین بین، ایبی که سابقه همکاری طولانیمدتتری با پیپال داشت، درنهایت، موفق شد این استارتاپ را با پرداخت مبلغ 1.5 میلیارد دلار بخرد. این اتفاق آنقدر سروصدا بهپا کرد که عدهای از آن به عنوان پیوند بزرگترین حراجی آنلاین و بزرگترین سرویسدهنده خدمات مالی آنلاین یاد کردند.
این همکاری بزرگ، پیپال را بهسرعت به بزرگترین سیستم پرداخت آنلاین در آمریکا و جهان تبدیل کرد؛ بهطوریکه بیش از ۷۰ درصد خریدهای آنلاین در ایبی به خاطر سیستم پی پال انجام میگرفت. در سال ۲۰۰۵، پیپال توانست سیستم پرداخت وریساینرا برای افزایش امنیت پرداختهایش بهدست آورد. همچنین در سال ۲۰۰۷، همکاریاش با مستر کارت را آغاز کرد. این همکاری به کاربران اجازه میداد در وبسایتهایی پرداخت انجام دهند که مستقیما پیپال را نمیپذیرند. این دو اتفاق جهشی دیگر در درآمدهای پی پال ایجاد کرد؛ بهطوری که در پایان سال ۲۰۰۷، این شرکت 1.8 میلیارد دلار درآمد کسب کرد.
تا سال ۲۰۱۰، پیپال بیش از صد میلیون نفر کاربر فعال در ۱۹۰ بازار و ۲۵ ارز مختلف داشت. یک سال بعد و در سال ۲۰۱۱، پیپال اعلام کرد قصد دارد خدماتش را برای خرید آفلاین و فروشگاهی ارائه کند. در پایان سال ۲۰۱۲، کل حجم معاملات بر بستر پیپال به رقم فوقالعادهی ۱۴۵ میلیارد دلار رسیده بود.
جدایی از راه رسید
با شروع سال ۲۰۱۳، زمزمههایی مبنی بر اختلافات مدیریتی میان مدیران پیپال و ایبی شکل گرفت. همچنین، بحران مدیریتی در پی پال باعث شد کارل ایکهان، یکی از سرمایهگذاران پیپال، کمپینی برای جدایی از ایبی بهراه بیندازد. ایکهان معتقد بود ارزش پیپال بسیار بیشتر از ایبی است و اداره آن به دست ایبی مانع رسیدن برندش به ارزش واقعی خود در بازار سهام میشود.
در ژوئیه ۲۰۱۴، ایکهان موفق و پیپال باردیگر بهعنوان سهام عمومی از ایبی مستقل شد. پیپال زمان زیادی لازم نداشت تا نشان دهد حدس ایکهان صحیح است. در مدت کوتاهی پس از جدایی از ایبی، این برند با رشد نزدیک به ۵۰ میلیارد دلار، ارزشی بالاتر از ایبی در بازار کسب کرد. البته طبق توافقی که دو طرف پیش از جدایی امضا کردهاند، خدمات پیپال تا سال ۲۰۲۰ همچنان بهشیوه قبل در ایبی انجام خواهد شد اما پس از اتمام این زمان، طرفین باید باردیگر بر سر ادامه همکاری با یکدیگر مذاکره کنند.
دوران پس از جدایی
پس از جدایی پیپال، این برند بهدنبال استارتاپهای موفق درزمینه مالی رفت، توانست استارتاپهایی را بخرد و سرمایهگذاری روی تکنولوژیهای پرداخت و بلاکچین را افزایش داد تا بتواند جای پای خود را در این فناوریهای نوظهور محکم کند.
اگرچه امروزه با ظهور استارتاپهای متعدد درزمینه فینتک و حضور ارزهای دیجیتال، جایگاه پیپال بسیار متزلزل شده و هر لحظه امکان دارد این استارتاپها بتوانند جایگزین روشهای پرداخت پیپال شوند اما پشتوانه مالی مستحکم و سابقه طولانی درزمینه انجام تبادلات مالی باعث میشود بهسختی بتوانیم حکمی قطعی درباره آینده پی پال بدهیم. پیپال با سرعت و شتاب به پیش میرود و رقیبان با فاصله نسبتا زیادی در حال جلو آمدن هستند.
منبع: NEWSWEEK.COM